ဘ႑ာေရးႏွင့္ မူ၀ါဒျပဳျပင္ေျပာင္းလဲေရးႏွင့္ ႏိုင္ငံသားအားလံုးႏွင့္ သက္ဆိုင္သည့္ ဘတ္ဂ်က္

Fiscal Policy Reform and Citizen Budget ဘ႑ာေရးမူ၀ါဒ ႏိုင္ငံတစ္ႏိုင္ငံ၏ ႏိုင္ငံေရး၊ စီးပြားေရး၊ လူမႈေရး မူ၀ါဒမ်ားႏွင့္ ရည္မွန္း ခ်က္မ်ား ေအာင္ျမင္ေစရန္ ဘ႑ာေရးႏွင့္ ေငြေၾကးမူ၀ါဒမ်ား အလြန္ အေရးႀကီးပါသည္။ ဘ႑ာေရးမူ၀ါဒ ဆိုသည္မွာ ေမခရိုစီးပြားေရး တည္ၿငိမ္မႈႏွင့္ ေရရွည္စီးပြားေရး ဖြံ႕ ၿဖိဳးတိုးတက္မႈအတြက္ အခြန္ အေကာက္မ်ား၊ အစိုးရအသံုးစရိတ္မ်ားႏွင့္ အစိုးရ၏ ျပည္တြင္း ျပည္ ပေခ်းေငြရယူႏိုင္စြမ္းတို႔ကိုလိုအပ္သလိုသတ္မွတ္ေဆာင္ရြက္ျခင္း ျဖစ္ပါသည္။ ဘ႑ာေရးမူ၀ါဒကို အေကာင္အထည္ေဖာ္ေဆာင္ ရြက္ရာတြင္ ေအာက္ပါသံုးခုကို အေျခခံမူ၀ါဒမ်ားအျဖစ္ ခ်မွတ္ေဆာင္ရြက္ရပါသည္။ (က) အခြန္မူ၀ါဒ (Tax Policy) (ခ) အသံုးစရိတ္မူ၀ါဒ (Expenditure Policy) (ဂ) စီးပြားေရးမူ၀ါဒ (Economic Policy) အခြန္မူ၀ါဒ အစိုးရ၏အသံုးစရိတ္မ်ားကို က်ခံႏိုင္ရန္ ၀င္ေငြရွာေဖြရာတြင္ အခြန္စည္းၾကပ္ေကာက္ခံေရးမွာ အဓိကက်ပါသည္။  အခြန္စည္း က်ပ္မႈႏွင့္ပတ္ သက္၍ ရသင့္ရထိုက္ေသာအခြန္ေငြ အျပည့္အ၀ရရွိေစရန္ ေစ်းကြက္စီးပြားေရးစနစ္ႏွင့္  လိုက္ေလ်ာညီေထြျဖစ္သည့္ အခြန္စနစ္ျဖစ္ေစရန္၊ ျပည္ တြင္းစားသံုးမႈ၊ ရင္းႏွီးျမွုပ္ႏွံမႈႏွင့္ စုေဆာင္းမႈတို႔ကိုထိန္းညွိ ရန္ႏွင့္ စီးပြားေရး၊ လူမႈေရး ရည္မွန္းခ်က္မ်ား ကို အေထာက္အကူျပဳရန္ စသည့္မူ၀ါဒမ်ား ျဖင့္ ေဆာင္ရြက္ရပါသည္။ အသံုးစရိတ္မူဝါဒ ႏိုင္ငံေတာ္၏ ရသံုးခန္႔မွန္းေျခ ေငြစာရင္းအတြက္ ရေငြ၊ သံုးေငြ ႏွစ္ပိုင္းရွိရာ အစိုးရဌာနမ်ား၏ အသံုးစရိတ္ကို  ထည့္သြင္း သတ္မွတ္ေပးရပါ သည္။ ယင္းသို႔ သတ္မွတ္ရာတြင္ ဦးစားေပးက႑ႏွင့္ စီမံကိန္းမ်ားလ်ာထား၍ ခြဲေ၀ေပးျခင္း၊  ျပည္သူလူထုကို လက္ငင္းအက်ိုဳးျပဳႏိုင္သည့္ အသံုး စရိတ္မ်ားကို ဦးစားေပးသံုးစြဲျခင္း၊ ပညာေရးႏွင့္ က်န္းမာေရး  အသံုးစရိတ္ မ်ားကို ျမွင့္တင္သံုး စြဲျခင္း၊ ပစၥည္း၀ယ္ယူမႈမ်ားကို ၿခိဳးၿခံေခၽြတာျခင္း၊ ၀န္ထမ္းလစာမ်ားကို တိုးျမွင့္ေပးျခင္း  စသည္တို႔ပါ၀င္ပါသည္။ စီးပြားေရးမူဝါဒ ျမန္မာႏိုင္ငံသည္ စိုက္ပ်ိဳးေရးႏိုင္ငံျဖစ္သျဖင့္ လယ္ယာက႑ႏွင့္သက္ဆိုင္ေသာ ဆည္ေျမာင္းစီမံကိန္းမ်ား၊ လယ္ယာသံုးစက္ ကရိယာ ထုတ္လုပ္ေရး၊ ကုန္ေခ်ာထုတ္လုပ္ႏိုင္သည့္ စက္ရံုႀကီးမ်ားတည္ေဆာက္ျခင္း၊ လွ်ပ္စစ္ဓာတ္အားရရွိေရး စီမံကိန္းမ်ား၊ ပို႔ေဆာင္ေရး အတြက္ လမ္းတံ တားစီမံကိန္းမ်ား စသည္ျဖင့္ ဘတ္ဂ်က္ ရာထားခြင့္ျပဳရပါသည္။ ဘ႑ာေရးမူဝါဒနည္းလမ္းမ်ား စီးပြားေရးဖြံ႕ၿဖိဳးတိုးတက္ေစရန္ ဘ႑ာေရးမူ၀ါဒမ်ားျဖင့္ ေအာက္ပါနည္းလမ္းမ်ားသံုး၍ ေဆာင္ရြက္ႏိုင္ပါသည္။ (က) ရင္းႏွီးျမွဳပ္ႏွံမႈအတြက္ ေငြေၾကးအရင္းအျမစ္မ်ား စုစည္းျခင္း- ယင္းတို႔မွာ အခြန္ေကာက္ခံျခင္း၊ ႏိုင္ငံပိုင္စီးပြားေရး လုပ္ငန္းမ်ားမွ ရေငြ၊ ျပည္တြင္း၌ အစိုးရေငြေခ်းစာခ်ဳပ္မ်ား ေရာင္းခ်ျခင္း၊ ျပည္ပမွအ ကူအညီႏွင့္ အေထာက္အပံ့ ရယူျခင္း၊  ျပည္ ပမွ ေခ်းေငြ ရယူျခင္းတို႔ျဖစ္ပါသည္။ (ခ) ရင္းႏွီးျမွဳပ္ႏွံမႈကို အားေပးျခင္း ယင္းတို႔မွာ အေျခခံအေဆာက္အအံု တိုးတက္ရန္ ရင္းႏွီးျမွဳပ္ႏွံျခင္း၊ အခြန္အေကာက္  ကင္းလြတ္ခြင့္ေပးျခင္းႏွင့္ အျခားရင္းႏွီးျမွဳပ္ႏွံမႈမက္ လံုးမ်ား ျဖစ္ပါသည္။ (ဂ) အရင္းအျမစ္မ်ားကို အက်ိဳးအရွိဆံုး ခြဲေ၀သံုးစြဲျခင္း ျပည္သူပိုင္က႑၊ ပုဂၢလိကပိုင္က႑တို႔အၾကား အရင္းအျမစ္မ်ား  ခြဲေ၀သံုး စြဲႏိုင္ရန္ ဘ႑ာေရးမူ၀ါဒမ်ားျဖင့္ ထိန္းညွိေပးႏိုင္ပါသည္။ ျမန္မာႏိုင္ငံ၏ ဘတ္ဂ်က္ ျမန္မာႏိုင္ငံ၏ ဘတ္ဂ်က္ကို ေလ့လာၾကည့္ပါက ၁၉၉၈-၉၉ ခုႏွစ္မွ လက္ရွိကာလအထိ ဘတ္ဂ်က္လိုေငြ ဆက္တိုက္ျပခဲ့ေၾကာင္း ေတြ႕ရ မည္ျဖစ္ပါသည္။ ၁၉၈၈-၈၉ ဘ႑ာ ႏွစ္တြင္ ဘတ္ဂ်က္လိုေငြ က်ပ္ ၆.၃ ဘီလီယံ ရွိခဲ့ေသာ္လည္း ၂၀၁၀-၁၁ ဘ႑ာႏွစ္တြင္လို ေငြ က်ပ္ ၂၄၇၁.၉ ဘီလီယံအထိ ျမင့္တက္ခဲ့ပါသည္။ အစိုးရသစ္လက္ထက္ တြင္ အေစာ ပိုင္းႏွစ္မ်ား၌ လိုေငြကို ေလွ်ာ့ခ်ႏိုင္ခဲ့ေသာ္လည္း ၂၀၁၄-၁၅ ဘ႑ာႏွစ္ တြင္ သာမန္စာရင္း မွ လိုေငြ က်ပ္ ၂၇၉၁ ဘီလီယံႏွင့္ ထပ္ေဆာင္း ခြင့္ျပဳေငြ က်ပ္ ၁၀၀၃ ဘီလီယံရွိေၾကာင္း သိရပါသည္။  ၂၀၁၅-၁၆ ခုႏွစ္ တြင္လည္း ဘတ္ဂ်က္လိုေငြ က်ပ္ ၃၈၂၇ ဘီလီယံရွိႏိုင္ ေၾကာင္း ခန္႔မွန္း ထားပါသည္။  ျမန္မာႏိုင္ငံ၏ ဘတ္ဂ်က္လိုေငြႏွင့္ ဂ်ီဒီပီအခ်ိဳးသည္ ပွ်မ္းမွ် ၅ ရာခိုင္ႏႈန္း၀န္းက်င္ရွိသည္ဟု ဆိုႏိုင္ပါသည္။ ႏိုင္ငံေတာ္ အခြန္ရေငြႏွင့္ ဂ်ီဒီပီအခ်ိဳး ၁၉၈၈-၈၉ မွ ၂၀၁၀-၁၁ ဘ႑ာႏွစ္အတြင္း ႏိုင္ငံေတာ္၏ အခြန္ အေကာက္ ၁၅ မ်ိဳးကို သက္ဆိုင္ရာ ၀န္ႀကီးဌာနမ်ား အလိုက္  ေကာက္ ခံၿပီး ယင္းေနာက္ပိုင္းတြင္ ျပည္နယ္ႏွင့္ တိုင္းေဒသႀကီး  အစိုးရအဖြဲ႕ မ်ားကလည္း သီးျခားေကာက္ခံပါသည္။ ယင္းအခြန္ မ်ား အနက္ ျပည္တြင္း အခြန္ဦးစီးဌာန မွ ေကာက္ခံရသည့္  အခြန္ေငြမွာ စုစုေပါင္းအေကာက္ခြန္ ရေငြ၏ ၉၀ ရာခိုင္ႏႈန္းအထိ ပါ၀င္ေနပါသည္။ အခြန္ရေငြကို ဂ်ီဒီပီႏွင့္ ႏိႈင္း ယွဥ္ရာတြင္  ျမန္မာႏိုင္ငံ၏ အိမ္နီးခ်င္းႏိုင္ငံမ်ား၌ အခြန္ရေငြႏွင့္ ဂ်ီဒီပီ အခ်ိဳးမွာ ၁၀ ရာခိုင္ႏႈန္းအထက္ရွိေသာ္လည္း ျမန္မာႏိုင္ငံတြင္  ၈ ရာခိုင္ႏႈန္းသာရွိေသးသျဖင့္ အခြန္အျပည့္အ၀ ေကာက္ခံ ရရွိရန္ အခြန္၀န္ထမ္းမ်ားႏွင့္ အခြန္တမ္းမ်ားႏွစ္ဘက္စလံုး  ဥပေဒႏွင့္အညီ လိုက္နာေဆာင္ရြက္ၾကရန္ လိုအပ္ေနဆဲျဖစ္ ေၾကာင္း ေတြ႕ ရပါသည္။ က႑အလိုက္ အသံုးစရိတ္တြင္ ပါ၀င္မႈ ႏိုင္ငံေတာ္၏ဘတ္ဂ်က္ကို က႑မ်ားအလိုက္ ခြဲေ၀သံုးစြဲမႈပံုစံလည္း ေျပာင္းလဲလာသည္ကို ေအာက္ပါဇယားအရ  ေတြ႕ရပါသည္။ အထူးသ ျဖင့္ ေဆာက္လုပ္ေရး၊ ပညာေရး၊ က်န္းမာေရး၊ စိုက္ပ်ိဳးေရးႏွင့္ ကာကြယ္ေရးက႑မ်ားတြင္  ပိုမိုသံုးစြဲ လာသည္ကို ေတြ႕ရ ပါသည္။ အသံုးစရိတ္မ်ား ႏိုင္ငံေတာ္၏ သံုးေငြစာရင္းတြင္ သာမန္စာရင္းႏွင့္ေငြလံုးေငြရင္းအသံုးစရိတ္မ်ား ဟူ၍ရွိရာ သာမန္အသံုးစရိတ္တြင္ လစာစရိတ္၊ ပစၥည္း၀ယ္ ယူမႈ၊ လုပ္အားခ၊ ကုန္ၾကမ္း၀ယ္ယူျခင္း၊ ထုတ္လုပ္မႈစရိတ္၊ စီမံခန္႔ခြဲမႈစရိတ္၊ ျဖန္႔ျဖဴးမႈစရိတ္၊ အခြန္၊ ႏိုင္ငံေတာ္ထည့္၀င္ေငြ၊ အတိုးႏွင့္ ေထာက္ပံ့ ေငြမ်ားပါ၀င္ရာ ယင္းအသံုးစရိတ္မ်ားမွာ ႏွစ္စဥ္ျမင့္တက္လ်က္ရွိပါသည္။ေငြလံုးေငြရင္းအသံုးစရိတ္တြင္အေျခခံအေဆာက္အအံုစီမံကိန္း မ်ားႏွင့္ အထူးဖြံ႕ၿဖိဳးေရးစီမံကိန္းႀကီးမ်ားျဖစ္ေသာ စက္ရံုႀကီးမ်ား၊ ပို႔ေဆာင္ေရးလမ္းေၾကာင္းမ်ား၊ ပညာေရး၊ က်န္းမာေရး၊ လွ်ပ္စစ္၊ ဆက္သြယ္ေရးက႑ အတြက္ ရင္းႏွီးျမွဳပ္ႏွံမႈမ်ားျဖစ္ပါသည္။ႏိုင္ငံေတာ္၏ သာမန္အသံုးစရိတ္ႏွင့္အၿပိဳင္ ေငြလံုးေငြရင္းအသံုးစရိတ္မ်ားမွာလည္း အခ်ိဳးအစားႀကီးမားစြာ ပါ၀င္ပါသည္။ ႏိုင္ငံေတာ္၏ ဘတ္ဂ်က္လိုေငြကို ျဖည့္ဆည္းျခင္း ႏိုင္ငံေတာ္၏ဘတ္ ဂ်က္လိုေငြ ကို ျဖည့္ဆည္းႏိုင္ရန္ အတြက္ ျပည္တြင္း၌ အစိုးရေငြ တိုက္စာခ်ဳပ္မ်ား ေရာင္းခ် ခဲ့ရပါသည္။ ၂၀၁၄-၁၅ ဘ႑ာ ႏွစ္တြင္ ဤအစိုးရေငြ တိုက္စာ ခ်ဳပ္မ်ား ေရာင္းခ်ထားမႈ အေျခအေန ကို ေအာက္ ပါအတိုင္းေတြ႕ရပါသည္။ ၂၀၁၁-၁၂ မွ ၂၀၁၄-၁၅ အထိ အစိုးရအ ေပၚျပည္တြင္းမွတင္ရွိေနသည့္ ေႂကြးၿမီမွာ က်ပ္ ၁၀၈၁၅ ဘီလီယံ ရွိေၾကာင္းသိရပါသည္။ ျမန္မာႏိုင္ငံတြင္ လက္ရွိအစိုးရတာ၀န္ယူၿပီးေနာက္ပိုင္း ၂၀၁၁-၁၂ ဘ႑ာႏွစ္မွ ၂၀၁၅-၁၆ ဘ႑ာႏွစ္အထိ ႏိုင္ငံတကာႏွင့္ အျပည္ျပည္ဆိုင္ ရာအဖြဲ႕အစည္းမ်ားမွ အကူအညီ အေထာက္အပံ့ရရွိမႈမွာ အေမရိကန္ေဒၚလာ ၂၃၄၃ သန္းျဖစ္ေၾကာင္း သိရပါသည္။ ၀န္ႀကီးဌာနအလိုက္ အ ေထာက္အပံ့ရရွိမႈတြင္ ေဆာက္လုပ္ေရး၊ လယ္ယာ/ဆည္ေျမာင္း၊ နယ္စပ္ေရးရာ၊ က်န္းမာေရးႏွင့္ ေမြးေရ/ေက်းလက္က အမ်ားဆံုးျဖစ္ပါသည္။ ႏိုင္ငံအလိုက္ အကူအညီေပးမႈတြင္ ဂ်ပန္ႏိုင္ငံက အမ်ားဆံုးျဖစ္ၿပီး ယင္းေနာက္ အိႏၵိယ၊ ၾသစေတးလ်၊ ကိုရီးယားႏွင့္ ဂ်ာမနီႏိုင္ငံတို႔ အစဥ္လိုက္ပါ သည္။ က႑အလိုက္ အေထာက္အပ့ံရရွိမႈအေနျဖင့္ ေဆာက္လုပ္ေရးက႑(၂၉%)၊ လူမႈေရး(၁၅%)၊ လယ္ယာ(၁၄%)၊ က်န္းမာေရး(၁၀%)ႏွင့္ ပညာေရး(၆%) အသီးသီး ျဖစ္ၾကပါတယ္။ ယင္းအျပင္ ႏိုင္ငံေတာ္ အစိုးရမွ ႏိုင္ငံတကာေခ်းေငြမ်ားရယူၿပီး ဘတ္ဂ်က္လိုေငြကို ျဖည့္ဆည္းရလ်က္ရွိပါသည္။ ၂၀၁၁-၁၂ မွ ၂၀၁၄-၁၅ ဘ႑ာႏွစ္အထိ အစိုးရအေပၚ ျပည္ပမွတင္ရွိေနသည့္ ေႂကြးၿမီမွာ က်ပ္ဘီလီယံ ၉၀၀၀ ေက်ာ္ရွိေၾကာင္း သိရပါသည္။ ဘ႑ာေရး ျပဳျပင္ေျပာင္းလဲမႈႏွင့္ ဘ႑ာေရးမူ၀ါဒမ်ား ဘ႑ာေရးက႑ ျပဳျပင္ေျပာင္းလဲေရးကို ၂၀၁၁-၁၂ ဘ႑ာႏွစ္မွစ၍ ေဆာင္ရြက္လာခဲ့ပါသည္။ အခြန္ရေငြတိုးတက္ေစရန္ အခြန္ရံုးမွစည္း ၾကပ္သည့္စနစ္(Official Assessment) မွ အခြန္ထမ္းကိုယ္တိုင္ အခြန္စည္းၾကပ္သည့္စနစ္(Self-Assessment system)သို႔ ကူးေျပာင္းေဆာင္ ရြက္ရန္ မူ၀ါဒခ်မွတ္ ေဆာင္ရြက္လ်က္ရွိပါသည္။ ႏိုင္ငံေတာ္ဘတ္ဂ်က္ကို ႏိုင္ငံသားအားလံုးႏွင့္ သက္ဆိုင္သည့္ Citizen Budget ျဖစ္ရန္ ေဆာင္ ရြက္လ်က္ရွိပါသည္။ အသစ္ဖြဲ႕စည္းခဲ့ေသာ ေငြတိုက္ ဦးစီးဌာန ၏ ေငြေၾကးစီမံ ခန္႔ခြဲမႈ တိုးတက္ရန္ႏွင့္ ျပည္တြင္း ျပည္ပေႂကြးၿမီဆိုင္ရာ မဟာဗ်ဴဟာ (Public Debt Strategy)ႏွင့္ ျပည္သူ႔ေႂကြးၿမီ ဥပေဒ ျပ႒ာန္းႏိုင္ေရး စီစဥ္လ်က္ရွိေၾကာင္း သိရပါသည္။ပင္စင္စနစ္ ျပဳျပင္ေျပာင္းလဲျခင္းကို ေဆာင္ ရြက္ထားၿပီး ျဖစ္ပါသည္။ တိုင္းေဒသႀကီး/ျပည္နယ္မ်ား၏ ရသံုးခန္႔မွန္းေျခစာရင္း ျပည္ေထာင္စုအဆင့္ ရသံုးခန္႔မွန္းေျခစာရင္းမ်ား ေရးဆြဲသံုးစြဲရသကဲ့သို႔ တိုင္းေဒသႀကီး/ျပည္နယ္မ်ား၏ ရသံုးခန္႔မွန္းေျခစာရင္း မ်ားကိုလည္း ဖြဲ႕စည္းပံုအေျခခံဥပေဒအရ ေရးဆြဲရပါသည္။ သီးျခားဥပေဒမ်ားျဖင့္ မိမိရန္ပံုေငြေပၚ မိမိရပ္တည္ေနသည့္ စည္ပင္သာယာေရးေကာ္မတီမ်ား၊ အ ဖြဲ႕မ်ားႏွင့္ ရန္ကုန္ၿမိဳ႕ေတာ္ လွ်ပ္စစ္ဓာတ္အားေပးေရးအဖြဲ႕မ်ား၏ ရသံုးေငြမ်ားကိုလည္း သက္ဆိုင္ရာ တိုင္းေဒသႀကီး/ျပည္နယ္ ရသံုးခန္႔မွန္းေျခ စာရင္းမ်ားတြင္ ထည့္သြင္းေရးဆြဲရပါသည္။ တိုင္းေဒသႀကီး/ျပည္နယ္ မ်ား၏ ဘတ္ဂ်က္တြင္ လိုေငြေပၚေပါက္လာပါက ျပည္ေထာင္စု ဘ႑ာရန္ပံု ေငြမွ ျဖည့္တင္းျခင္း၊ အထူးကိစၥ အျဖစ္ ေတာင္း ခံျခင္း၊ ေခ်းေငြအျဖစ္ ေတာင္းခံျခင္းမ်ားကို ျပည္ေထာင္စုလႊတ္ေတာ္ အတည္ျပဳခ်က္ျဖင့္ ေဆာင္ ရြက္ရပါသည္။ Citizen Budget လက္ရွိအေျခအေနတြင္ ႏိုင္ငံေတာ္ဘတ္ဂ်က္ကို ျပည္သူလူထုေရာ၊ လုပ္ငန္းရွင္မ်ားပါ စိတ္၀င္စားမႈ ေလ်ာ့နည္းေနေသး သည္ကို ေတြ႕ရွိရပါ သည္။ ဘတ္ဂ်က္ႏွင့္ပတ္သက္၍ လႊတ္ေတာ္အသီးသီး၌သာ ေဆြးေႏြးျခင္း၊ အတည္ျပဳျခင္း တို႔ ျပဳလုပ္ၾကပါ သည္။ ႏိုင္ငံသားမ်ားသည္ ဘတ္ဂ်က္ အသံုးစရိတ္မ်ားႏွင့္ ယင္းအသံုးစရိတ္မ်ားကို အေကာင္အထည္ေဖာ္မႈ ပိုင္းကို ေလ့လာ မႈႏွင့္ ေထာက္ျပႏိုင္မႈ အားနည္းခဲ့လ်က္ရွိကာ Citizen Bud -get တြင္ ပြင့္လင္းျမင္သာမႈရွိေရးႏွင့္ ပညာေပးေရးမွာ အထူးလိုအပ္ လ်က္ရွိပါသည္။ နိဂံုး ၂၀၁၁-၁၂ မွ ၂၀၁၄-၁၅ ဘ႑ာႏွစ္အထိ ေလးႏွစ္အတြင္း ဘတ္ဂ်က္လိုေငြစုစုေပါင္းမွာ က်ပ္ဘီလီယံ ၇၂၀၀ ေက်ာ္ရွိေၾကာင္း သိရပါသည္။ ယင္းလိုေငြပမာဏအတြက္ ႏိုင္ငံတကာေခ်းေငြႏွင့္ အေထာက္အပံ့မ်ားရယူျခင္း၊ အစိုးရေငြတိုက္​စာအုပ္မ်ား ေရာင္း ခ်ျခင္း၊ အခြန္ေကာက္ခံျခင္း တို႔ျဖင့္ ျဖည့္ဆီးရလ်က္ရွိပါသည္။ ပုဂၢလိကပိုင္ျပဳလုပ္ေရးကို အထုိက္အသင့္ေဆာင္ ရြက္ၿပီးျဖစ္၍ ႏိုင္ငံပိုင္စီးပြားေရးလုပ္ငန္းမ်ားမွရေငြ ႏွစ္စဥ္ ေလ်ာ့နည္းလာမည္ ျဖစ္ပါသည္။ ႏိုင္ငံေတာ္ဘတ္ဂ်က္လိုေငြကို အျခားေသာနည္း မ်ားျဖင့္ ထပ္မံျဖည့္ဆည္းရမႈေၾကာင့္ ေငြေဖာင္းပြႏႈန္း မႀကီးမား ေစေရးႏွင့္ ရေငြသံုးေငြညီမွ်ေသာ ဘတ္ဂ်က္ျဖစ္ေရးတို႔မွာ စီမံခန္႔ခြဲ သူမ်ားႏွင့္ ဥပေဒကိုထိန္းေက်ာင္းရသူမ်ား၏ အဓိကတာ၀န္ျဖစ္ပါသည္။